Historia formatu wideo H.264

Format H.264, znany także jako MPEG-4 Part 10 lub AVC (Advanced Video Coding), to jeden z najpopularniejszych standardów kompresji wideo, który odmienił przemysł filmowy, telewizję i internetowe strumieniowanie.

Początki rozwoju

Prace nad H.264 rozpoczęły się w 1999 roku jako wspólna inicjatywa dwóch organizacji: ITU-T (w ramach grupy Video Coding Experts Group - VCEG) oraz ISO/IEC MPEG. Celem było stworzenie kodeka, który oferuje wysoką jakość obrazu przy znacznie mniejszym zużyciu przepustowości niż wcześniejsze standardy, takie jak MPEG-2.

Premiera i adaptacja

Oficjalna wersja standardu została opublikowana w 2003 roku. Dzięki doskonałemu kompromisowi między jakością a rozmiarem plików, H.264 szybko zdobył uznanie i został zaadaptowany przez wiele platform: od płyt Blu-ray, przez telewizję cyfrową, aż po serwisy internetowe takie jak YouTube czy Netflix.

Wpływ na przemysł

H.264 umożliwił rozwój transmisji HD w czasach, gdy łącza internetowe były znacznie wolniejsze niż dziś. Dzięki niemu możliwe stało się również przesyłanie wideo na urządzenia mobilne oraz prowadzenie wideokonferencji w dobrej jakości przy ograniczonych zasobach.

Dziedzictwo i przyszłość

Choć obecnie coraz większą rolę odgrywają nowsze formaty jak H.265 (HEVC) czy AV1, H.264 pozostaje szeroko stosowany i wspierany przez większość urządzeń i oprogramowania. Jego wpływ na cyfrowy świat jest nie do przecenienia.

H.264 to kamień milowy w historii wideo - łączący efektywność, jakość i dostępność.